اگر نیاز به مقاومت بالا در برابر آتش باشد رزین‌های فنولیک با توجه به اینکه خواص‌شان را در دماهای بالا حفظ می‌کنند، گزینه‌ی بسیار مناسبی هستند. برای پخت مواد در دمای اتاق، از اسیدهای خورنده استفاده می‌شود که به مراقبت زیادی نیاز دارد. ماهیت تراکمی فرآیند پخت این رزینها سبب ایجاد خلل و فرج و نقص‌های سطحی می‌شود و رزین شکننده شده و خواص مکانیکی آن افت می‌کند. توضیحاتی مختصر در مورد رزین فنولیک (رزول) در زیر آمده است:
رزول: رزین‌های فنولی که بر پایه کاتالیزور قلیایی هستند، اصطلاحاً رزین فنولیک (رزول) نامیده می‌شوند. از این رزینها بیشتر در تولید مواد ساینده، ساخت فراورده های دیرگداز، به عنوان ماده نسوز در تولید آجرهای کربن- منیزیت، به عنوان چسب در تولید انواع قطعات چوبی و عایق‌های الکتریکی، انواع چسب‌های صنعتی غیرهواخشک و تولید لاک انواع قوطی استفاده می‌شود و به حالت مایع قابل عرضه می‌باشند. بهترین دمای پخت برای این نوع رزینها ۱۲۰ تا ۱۶۰ درجه سانتیگراد است.
رزین فنولیک (رزول) ازجمله رزین‌های پرطرفدار در صنعت عایق حرارتی و ضد آتش می‌باشد. این رزین علی رغم استحکام پایین نسبت به رزین اپوکسی، دارای مقاومت بسیار بالا در برابر حرارت است.